حال دل

برای من اسفند دوست داشتنی ترین ماه ساله. در رتبه بعدی شهریور قرار داره. هر دوی این ماه ها در یک چیز مشترکن. انتظار برای تغییر، تکاپو، دلهره های شیرین، خاطراتی که از بچگی پررنگ موندن؛ پررنگ تر از خاطرات بقیه ماه ها.. اما اسفند... اسفند جور دیگه ای عزیزه. جنس انتظارش فرق داره. سیر تحولش فرق داره. این دقیقه دقیقه بلند شدن روزها، این نسیم های دلبر، این گرم شدن تدریجی هوا، این جوونه های کوچیک رو شاخه ها، این تکاپوی آدم ها، بساط سبزه و ماهی قرمزها، و این عطر بهاری دائمی که موج میزنه تو هوا. کافیه پنجره رو باز کنم تا مست شم، تا بتونم ساعت ها شارژ باشم.. و از همه مهم تر، اسفند ماه تولد دوست داشتنی ترین آدم های زندگیم هم هست. این همه دلیل کافی نیست برای اینکه دوست داشته باشم از لحظه لحظه اسفند استفاده کنم که تا سال بعد حس خوبش رو ذخیره کنم لا به لای احساساتم؟