حال دل

یَا کَهْفِی حِینَ تُعْیِینِی الْمَذَاهِبُ🤍

ای گریزگاه من، آن هنگام که راه‌های گوناگون ناتوانم می‌کنند..

امروز وقتی بیشتر از هر زمانی نیاز داشتم، در دو جای متفاوت به این دعا برخوردم. چقدر آرامش‌بخش است که پناهگاهی چون تو دارم، وقتی از تعدد مسیرها و گزینه‌ها احساس عجز می‌کنم، و آن‌ زمان که راه‌های چاره کم به نظر می‌آیند. مثل همیشه به رحمتت نیاز دارم، من حیث احتسب و من حیث لا احتسب.

بیرون رفتن با دوستای مکزیکیم هم اینطوریه که می‌پرسم صبح بهتره یا بعد از ظهر؟ میگن صبح. میگم ده یا ده و نیم؟ میگن ده و نیم. ساعت نه و نیم پیام میدن میشه بکنیمش یازده و نیم؟ میگم حله. ساعت داره میشه دوازده و من هنوز نشسته‌ام به در نگاه می‌کنم! خب مرد و زن مومن چرا وقتی آپشن بعد از ظهر رو میدم میگین صبح؟ :))