حال دل

هفته‌ی خوبی نداشته‌ام تا اینجا. منصفانه که فکر می‌کنم هفته‌ی بدی هم نبوده، اما دلم یک سری اتفاق خوب می‌خواهد. از آن‌ها که انتظارش را نمی‌کشی، یک جور خوب غیرمنتظره و یهویی. به طرز عجیبی خوابم می‌آید و میانگین خواب شبانه‌روزم به بالای ۹ ساعت رسیده و میانگین درس خواندنم به زیر یک ساعت. حس آدم‌های بیمار را دارم اما بیمار نیستم. تنم درد می کند، سرم درد می‌کند، انگار سرم باد کرده و بزرگ شده. به اندازه‌ی یک بالن که می‌خواهد پرواز کند، اما سنگین‌تر از آن است که بتواند...