حال دل

امروز آخرین یکشنبه ای بود که اینجا هستم. کلی جا میخواستم بروم ولی از صبح بی حال روی تختم ولو شده ام و تنها کار مفیدی که کردم پختن نهار و انداختن لباس هایم در ماشین لباس شویی بوده. یک سرمای درست و حسابی خورده ام که فعلا با قرص و دم نوش و آب نمک قرقره کردن دارم سعی میکنم خاموشش کنم، ولی از گلودرد و سنگینی سرم به نظر میرسد موفق نیستم. طبیعی است البته، هرسال با اولین باد سرد پاییزی یک هفته ای مریض می شوم و معمولا همان یک بار برای پاییز و زمستان واکسینه ام میکند. حالا هم انگار قرار است این هفته ی آخری با مریضی بگذرد :)

الحمدلله علی کل حال