حال دل

درحالی آخرین پروژه ترم 7 رو ارسال کردم که فردا روز اول ترم هشته. نمیخوام غر بزنم که تعطیلات نداشتم و فلان و بهمان. میخوام بگم این ترم طولانی ترین خونه بودن رو داشتم. یه دل سیر نفس کشیدم تو این خونه و حرف زدم با آدماش که تیکه های قلبمن. درسته خوشحال نیستم از تهران رفتن فردا، ولی راستش ناراحت هم نیستم. زندگی همینه دیگه.. این رفتن ها و اومدن ها، این تلاش ها و رسیدن ها و دوباره راه افتادن ها. 

شکر!