حال دل

دیشب ماریا پیشنهاد کرد با هم فیلم one day را ببینیم. با ندا و ماریا رفتیم بالکن و روی تشک‌چه‌ای نشستیم و به نرده‌ها تکیه دادیم و در تاریکی فیلم را دیدیم. ماریا بار دوم بود که فیلم را می‌دید ولی من قبلا ندیده‌ بودمش. معمولا وقتی با دیگران فیلم می‌بینم کم پیش می‌آید که گریه کنم(برعکس وقتی که تنها هستم به راحتی اشک می‌ریزم) ولی این فیلم واقعا با روح و روانم بازی کرد و نتوانستم گریه‌ی بی‌صدای حین فیلم را بعد از تمام شدنش بی‌صدا نگه دارم... بیشتر از این راجع به فیلم حرف نمی‌زنم، اگر ندیده‌اید پیشنهاد می‌کنم ببینید...