حال دل

امروز روز بیستم ماه رمضان بود. تقریبا دو سوم از ماه رمضان می‌گذرد و من از فکر تمام شدنش غم‌دار می‌شوم. رمضان امسال، بعد از مدت ها، جوری حال و هوایم را عوض کرده که نمی‌توانم شکرش را به جا بیاورم. قبل از رمضان سرگشته بودم. گم‌شده‌ای داشتم و نمی‌دانستم کجا دنبالش بگردم. چقدر خوب که قبل از شروع ماه با مهسا حرف زدم. مهسا یاسر قاضی را معرفی کرد و ویدئوهای پیام قرآن سی قسمتی‌اش را. حالا هر شب موقع افطار یک قسمت می‌بینم و مثل بچگی که برای سریال‌های تلویزیون ذوق داشتم، برای رسیدن وقت تماشایش ذوق دارم. حالا انگار دوباره آن جنس ایمان قشنگ دوران دبیرستان توی دلم جوانه زده، و فقط خدا می‌داند که چقدر دلم می‌خواهد باقی سال همینطور زنده بماند. شکر.

وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ ..